Curatele, beschermingsbewind en mentorschap zijn drie juridische maatregelen die worden ingezet om mensen te beschermen die niet in staat zijn zelfstandig beslissingen te nemen over hun financiën of persoonlijke zorg. Dit kan komen door een geestelijke beperking, problematische schulden, verslaving of dementie. Hier volgt een overzicht van de verschillen tussen deze maatregelen:
Curatele is bedoeld voor volwassenen die hun financiële en persoonlijke zaken niet zelf kunnen regelen, en voor wie beschermingsbewind of mentorschap niet voldoende is. Iemand die onder curatele staat, is handelingsonbekwaam, wat betekent dat deze persoon niet zelfstandig rechtshandelingen kan verrichten. De curator wordt aangewezen als wettelijk vertegenwoordiger.
Alle curatele-zaken worden geregistreerd in het openbare curatele- en bewindregister.
Beschermingsbewind, ook wel bewind genoemd, is gericht op mensen die hun financiële zaken niet zelf kunnen beheren. Dit kan worden ingesteld wanneer de lichamelijke of geestelijke situatie van de betrokkene dit noodzakelijk maakt. Het kan ook worden toegepast in situaties van overmatige uitgaven of schulden.
Net als bij curatele worden bewinden geregistreerd in het openbare curatele- en bewindregister.
Mentorschap is gericht op mensen die vanwege een geestelijke of lichamelijke beperking niet meer zelfstandig persoonlijke beslissingen kunnen nemen, met name op het gebied van zorg. De betrokkene wordt handelingsonbevoegd voor beslissingen over zijn of haar eigen verzorging.
In Nederland wordt iedereen vanaf 18 jaar handelingsbekwaam, wat betekent dat hij of zij zelfstandig rechtshandelingen kan verrichten, zoals het huren van een huis of het afsluiten van een telefoonabonnement.
In essentie verschillen deze maatregelen in de mate van bescherming en het type beslissingen dat de betrokkene niet meer zelfstandig kan nemen: curatele regelt zowel financiële als persoonlijke zaken, beschermingsbewind is puur gericht op financiële bescherming, en mentorschap focust op zorg- en welzijnsbeslissingen.